جانگ بوگو
جانگ بوگو (787-846) که با نام گونگ بوک نیز شناخته می شود، در اوخر دوران شیلای متحد به عنوان یک دریانورد قدرتمند که برای چندین دهه دریای زرد و سواحل کره بین جنوب غربی آن و جزیره چینی شاندونگ را به طور موثر کنترل کرد مورد اهمیت است. ناوگان شگفت آور کشتیرانی وی در جزیره ای به نام واندو در ساحل جنوب غربی کره واقع بود .همچنین جانگ به دلیل اهدای مقام رسمی فرماندار ساحلی گروه سربازان محافظ “چونگ هه جین (در واندو) و ازدواج قریب الوقوع دختر وی با خانواده سلطنتی قبل از به قتل رسیدنش در سال 846، یک شخصیت تاثیر گذار در سیاست دوران شیلای متحد به حساب می آمد.. او حتی بعد از مرگش به عنوان یکی از خدایان مورد پرستش قرار می گرفت.
سال های اولیه:
با وجود آنکه وی از اهالی شیلا بود، اصالتش نامشخص می باشد. یکی از معدود منابعی که در مورد زندگی او وجود دارد، کتاب سامگوک ساگی (تاریخ سه امپراطوری)است که مشتمل بر خلاصه ای از زندگی نامه وی می باشد.ا گرچه اکثر موارد خانوادگیش تا به امروز ناشناخته باقی مانده است، تعداد اندکی از منابع تاریخی تصریح می کنند که جانگ در جزیره ی واندو و در یک خانواده ی رعیتی به دنیا آمده است. این کتاب سه قرن پس از مرگ جانگ و در قرن دوازدهم تالیف شده است. این بیوگرافی تصریح می کند که جانگ در هنرهای رزمی و جنگی ماهر بود و اینکه دوست جانگ که اسمش جونگ یون بود می توانست بدون نفس کشیدن در حدود دو و نیم کیلومتر در زیر آب شنا کند. همچنین یادداشت های تاریخی دیگر اشاره می کنند که جانگ بوگو و یون جانگ به عنوان دو دوست و مرد جوان به کشور تانگ سفر کرده بودند. مهارت های آنان در اسب سواری و رهبری گروه ها باعث شد آنها سریعا به مقام های نظامی برسند.ب ه هر دوی آنها مقام ژنرال ارشد منطقه وانینگ (در منطقه جیانگسو امروزی)داده شد. این اولین باری بود که یک خارجی با مقام اجتماعی پائین به یک مقام نظامی در چین می رسید.
رسیدن به قدرت:
در قرن نهم میلادی بسیاری از اتباع شیلا که در تانگ زندگی می کردند، اساسا بر فعالیت های تجاری در مناطق ساحلی شاندونگ و جیانگسو مشغول بودند. آنها در آن مناطق اجتماعی از مردم شیلا را که به وسیله ی مقامات شیلا هدایت می شدند تشکیل داده بودند. خیران ثروتمند(منجمله جانگ بوگو) در منطقه معابد بودایی شیلایی درست کرده بودند. در همین ارتباط یادداشت های روزانه راهبی ژاپنی به نام انین یکی از معدود منابع در مورد جانگ بوگو است. گفته می شود جانگ بوگو در چین به دلیل رفتار بد با هموطنانش که در شرایط متزلزل نظامی اوخر دوره تانگ به عنوان قربانی در مقابل دزدان دریایی و راهزنان درون سرزمینی استفاده می شدند، عصبانی بود. در حقیقت اتباع شیلا که در تانگ زندگی می کردند، به طعمه مناسبی برای راهزنان تبدیل شده بودند. آنها اسیران خود را به عنوان برده به فروش می رساندند. در سال 823 امپراطور تانگ دستور توقف تجارت برده و برگشتن تمام کره ای های ربوده شده به شیلا را صادر کرد. مدتی کوتاه بعد از بازگشت به شیلا در حدود سال 825 و با دارا بودن یک مرکز بزرگ فرماندهی کل ناوگان سربازان خصوصی در چانگ هه (واندو)، جانگ بو از پادشاه شیلا (هونگ دوک) خواست تا گروه دائمی سربازان محافظ دریایی را برای محافظت از فعالیت های تجاری شیلا در دریای زرد ایجاد کند. هونگ دوک موافقت کرد و به طور رسمی در سال 828 گروه سربازان محافظ چانگ هه (به معنای دریای پاک) در جزیره واندو کنونی در منطقه جولای جنوبی تاسیس شد.
سامگوک ساگی حکایت می کند که پادشاه هونگ دوک به جانگ ارتشی با ده هزار سرباز و مردانی برای ساختن استحکامات دفاعی داد. باقی مانده گروه سربازان محافظ چانگ هه در جزیره جانگ که در ساحل جنوبی جزیره واندو واقع می باشد، هنوز هم قابل مشاهده است. تاسیس گروه سربازان محافظ چانگ هه نقطه اوج دوران جانگ را رقم زد. از آن زمان جانگ به عنوان یکی از جنگ سالاران خصوصی بیشماری که از خارج از پایتخت شیلا برخواسته بودند و توسط ارتش خصوصی بزرگی پشتیبانی می شدند قابل بررسی است. اگر چه نیروهای جانگ به طور اسمی توسط پادشاه شیلا به ارث گذاشته شده بود، اما آن نیروها به طور موثری در کنترل خود جانگ بود. جانگ بر بازرگانی و دریانوردی دریای زرد حکومت می کرد.
از پایگاهش ، ناوگان دریایی جانگ قادر بود تا تمام داد و ستدهای دریایی بین چین و کره را در طول دریای زرد و دریای جنوبی به همراه امور تجاری وارداتی و صادراتی از ژاپن باستان را کنترل کند. کالاهایی به مانند فلزات گرانبها، تولیدات صنعتی از اسباب خانه گرفته تا تسلیحات، ابریشم، چای و جنسینگ جابجا می شدند. بعلاوه، شبکه تجاری ایجاد شده امکان ارتباط با تجاری از مناطق دوردست نظیر اعراب و مردمان شرق آفریقا که انواع ادویه ، فرش ها و تولیدات حیوانی را می آوردند ، فراهم می کرد.
در پروسه ی طبقه بندی، بسته بندی مجدد و فروش کالاهای دریافتی که زیر نظر جانگ انجام می شد، ارزش افزوده بسیاری برای شیلا ایجاد می شد.
به محض اینکه او دریا را از وجود راهزنان پاکسازی و مدیریتش را بر جامعه ی کره ای در شبه جزیره ی شاندونگ اعمال کرد، جانگ یک انحصار سودآور را در مورد تجارت سرامیک منطقه پایه گذاری نمود. او در محبوبیت ظروف چینی ساخت تانگ در جهانی بزرگتر و همچنین تسهیل در بهبود تکنولوژی ظروف سفالی ساخت خود کره نیز نقش عمده ای داشت. همچین ایجاد معبد پوپ هواون و صومعه آن در شاندوگ که 28 راهب و راهبه را در خود جای می داد به جانگ منتسب شده است. این موضوع تنها نیازهای مذهبی مهاجران شیلا را تامین نمی کرد بلکه به عنوان دفتری مرکزی برای امورات دیپلماتیک و تجاری جانگ نیز استفاده می شد.
از منابع معدود دیگری که در رابطه با جانگ و گروه سربازان محافظ وی وجود دارد می توان به یادداشت های روزانه ی یک راهب ژاپنی بودایی به نام انین (جیکاکو ) که در سال 840 به قصد زیارت چین برای جستجوی کتاب مقدس بودائیان به مهارت های دریانوردی جانگ برای رفت و برگشت به چین اعتماد کرد نام برد. بهترین مدرک برای بخت و اقبال بالای جانگ مشارکت وی در سیاست ناپایدار جناحی دربار شیلا بود.
تاثیر گذاری سیاسی:
در آن زمان جانگ بوگو به واسطه پشتیبانی ارتش خویش قدرت عظیمی در سیاست یافته بود. از لحاظ نظامی او به اندازه کافی قدرتمند بود و اگر می خواست می توانست حکومت را برانداخته و خودش پادشاه شود. او اغلب به دلیل اینکه جزو افراد عادی جامعه بود و نه اشراف زاده، مورد تنفر اعضای خانواده سلطنتی بود.
در سال 839، جانگ ابزار لازم را برای مصادره قدرت توسط پادشاه سینمو بعد از سقوط پادشاه مینه فراهم کرد.” کیم یوجینگ” (که بعدها پادشاه سینمو نامیده شد) به جانگ مراجعه کرده و از وی خواست تا به او کمک کند تا پادشاهی را از غاصبی که پدرش را به قتل رسانده است بگیرد. جانگ فهمید که باید پاسخ دهد. او گفت:” گذشتگان سخنی داشتند:’برای اینکه ببینم چه چیزی برای انجام درست است و چه چیزی اشتباه،شجاعت لازم است’.اگر چه من بدون توانایی هستم اما من از شما پیروی خواهم کرد.” در حمایت از درخواست سینمو، جانگ بی درنگ ارتشی با پنج هزار سرباز به فرماندهی نزدیک ترین دوست و مشاورش جونگ یون (که او نیز از تانگ برگشته بود) گسیل کرد. موفقیت سینمو در تصاحب قدرت باعث شد جانگ بوگو به مقام نخست وزیری برسد.
مرگ:
وقایع مرگ جانگ بوگو در کتاب سامگوک ساگی ثبت شده است. در سال 845، جانگ برنامه ازدواج دخترش را با پادشاه مونسونگ که پسر سینمو بود ریخت. انجمن اشراف زادگان در دربار که از توطئه های جانگ (مردی با ریشه منطقه ای مبهم و خارج از مرتبه اشراف زادگان) بر علیه شان به ستوه آمده بودند به این نتیجه رسیدند که جانگ باید کشته شود. سامگوک یوسا کتابی که در اوخر قرن سیزدهم نوشته شده و ترکیبی از تاریخ و داستان هایی درباره افسانه های محبوب و شگفت آور است، حکایت می کند که پادشاه برای رد پیشنهاد جانگ برای ازدواج با دختر وی تحت فشار اشراف زادگان بود و در نتیجه جانگ شروع به توطئه چینی بر علیه پادشاه کرد.
در این که اشراف یا پادشاه پشت موضوع مرگ جانگ بودند اختلاف نظر وجود دارد اما هر دو کتاب سامگوک ساگی و سامگوک یوسا حکایت می کنند که جانگ در سال 846 در مرکز فرماندهی گروه سربازان محافظ چانگ هه توسط “یوم جانگ” فرستاده مخفی دربار شیلا که چاقویی را که در لباسش مخفی کرده بود و آن را در بدن جانگ فرو کرد به قتل رسید. او وانمود کرده بود که از پایتخت شیلا فرار کرده است و به این طریق اعتماد جانگ را به دست آورده بود. سپس وی در حالی که او و جانگ شراب می خوردند، به جانگ حمله کرد. اما کتاب تاریخ ژاپنی ( نیهون شوگی ) سال مرگ جانگ را 841 ذکر کرده است. در سال 851 گروه سربازان محافظ چانگ هه منحل شد و سربازانش پراکنده شدند. مکان دفن جسد جانگ بوگو نامعلوم باقی مانده است.
در مذهب “شامان” کره ای ها و افسانه ها:
جانگ بوگو بعد از مرگش به خصوص در جزیره ی کوچک جانگ دو به عنوان یکی از خدایان مورد پرستش قرار می گرفت. معبد پیروان مذهب “شامان” که در جزیره قرار دارد، محل پرستش “ژنرال سونگ بزرگ” بود اما بنا به اظهارات ساکنین جزیره “ژنرال سونگ بزرگ” یکی از القاب جانگ بوگو می باشد.
افسانه ای در مورد جانگ بوگو و دامادش (ژنرال اوم) در منطقه بازگو می شود. ژنرال اوم که داماد جانگ بوگو بود در دره اومناموت زندگی می کرد. یک روز او و ژنرال جانگ مسابقه ای برگزار کردند. هر کس پرچم را زودتر در تخته سنگ شرقی برمی افراشت برنده مسابقه می شد. جانگ بوگو به یک قرقاول نر تبدیل شد و به سوی تخته سنگ پرواز کرد اما ژنرال اوم به صورت یک شاهین تغییر شکل داد و ژنرال جانگ را که در هیبت یک قرقاول بود کشت و خورد. بنابراین آن تخته سنگ هم اکنون با نام “کات توریئو” (تخته سنگ قرقاول نر)شناخته می شود.